سیو کرکس
 سیو کرکس | |
|---|---|
 سیو کرکس جنوبی آمریکا پاناما دله
| |
| بقایِ وضعیت | |
 کمترین نگرانی (IUCN 3.1)[۱] |
|
| رج مرتبه | تی[۲][۳] |
| علمی طبقه‌بندی | |
| جور محدوده | زنده‌ئون |
| جور قلمرو | Apoikozoa |
| قلمرو | هوپس‌زیان |
| جیر قلمرو | نفروزوآ |
| فرعی قلمرو | لامیزه‌دومی‌ها |
| چله | رسن‌دارون |
| جیر چله | میرکادارون |
| فرعی چله | پوشیده‌سران |
| جور رجه | پرنده‌دنبان |
| رجه | مرغون |
| جیر رجه | نومرغان |
| جیر رجه | نو چنه دارون |
| جور راسته | نوپرندگان |
| راسته | بازسانان |
| خانواده | کرکس‌های جهان جدید |
| جنس | کرکس سیاه |
| علمی نوم | |
| Coragyps atratus [۲][۳] (بکستین، ۱۷۹۳) |
|
| زیرگونه | |
 سرخ رنگ جائونی هسنه که این پرنده دره.
| |
| دیگر اسمون | |
| Cathartidarum وینگ, ۱۸۸۸ | |
 سیو کرکس عکس نگارخنه - ویکی‌مدیا تلمبار |
|
کد ره دچی‌ین - دچی‌ین  | |
سیو کرکس (علمی نوم: Coragyps atratus) که با نوم آمریکایی سیو کرکس هم ونگ‌بزه وانه، پرنده‌ای جدید خانواده کرکس‌ئون بر جدید جا هسته که ونه جاء از جنوب‌شرقی موتحده ایالات، تا مرکز شیلی و اروگوئه جنوبی آمریکا قاره دله هسته. با وجود گونه‌ئون مشترک و مختلف این کرکس، پراکندگی این نوع از نوع بوقلمونی کرکس‌آمریکایی (American turkey vulture) کمتر هسته. با وجود اسم و ظاهر مشابه با سیو دال این گونه، گونه‌ای متفاوت با اونتا کرکس ئه. در حالی که کرکس‌ئون بر قدیم جز خانوادهٔ جول‌ئون قرار گیتنه (جول‌ئون یا عقابی‌ئون پرنده‌ئونی مثل جول، باز، کورکور و سنقار هستنه) ولی گونه‌ئون آمریکایی کرکس‌ئون بر جدید محسوب وانّه. این کرکس، تنها کرکس باقی بموندسته از کرکس‌ئون بر جدید خانوادهٔ genus Coragyps جه هستنه. این پرنده ساکن مناطق نسبتأ باز و جنگل‌ئون پراکنده‌هسته.[۱] ونه بال‌ئون ِگتی حدود ۱٫۵ متر (۵ فوت) وانه که به عنوان اتا کرکس، یتّا پچیک پرنده حساب وانه. (بال ِگتی سیو دال حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ سانتیمتر هسته.) این پرنده سیو پر دانّه ولی ونه سر و گردن پر ندانّه و کل سر هسته. ونه سر و گردن رنگ خاکستری و سیو هسته و ونه منقار پچیک و قلابیجور هسته.
سیو کرکس جونوری لاشخار هسته و ونه غذا حیوونای لاشه هسته ولی حیوونای تیم و وچون ره خارنه. مناطقی که جمعیت آدما زیاد بائه، این حیوونا آشغال ره هم خارنه. این حیوونا با استفاده از شه چـِش و یا با تعقیب دیگر کرکس‌ئون بر جدید که اونان با استفاده از بو بکاردن شه غذا ره پیدا کانّه، اتا لاش جه رسنّه. این پرنده به خاطر نداشتن سیرینکس (Syrinx) فقط بتونده صدایی مثل خِرخِر و خِش‌خِش شه جه دربی‌یاره.[۴] این پرنده شه تیم ره غار، دار یا صاف بنه سر ینّه و معمولاً هر سال دِتا وچه کانده که با برگشت هدائن غذا از دستگاه گوارش وشون ره غذا دنه. موتحده ایالات دله این پرنده تحت حمایت قانونی پیمون حمایت از پرنده‌ئون مهاجر مصوب ۱۹۱۸ میلادی قرار دانّه.[۵] این کرکس اسم و رسم تمدن مایاها دله هم دَیی‌یه.
مشخصات
دچی‌ین
سیو کرکس پرنده‌ای نسبتاً گت خانواده پرنده‌ئون شکاری جا هسته. معمولاً ونه طول ۶۵ سانتیمتر، ۱٫۵ متر ونه بال‌گتی و بین ۲ تا ۲٫۷۵ کیلوگرم وزن دانّه. ونه بال و پر ویشتر سیو و براق هستنه و ونه سر و گردن خاکستری رنگ دانّه و کل‌سره.[۶] ونه ِچش ِعنبیه رنگ قهوه‌ای هسته و دِ ردیف ناقص مژه پلک بالا و دِ ردیف ناقص پلک پائین دله دانّه.[۷] ونه لینگ اسپه مایل به خاکستری هسته،[۸] و دِتا بلند انگوس هر اتا لینگ ِپه دره و ونه انگوس‌ها پچیکنه و لینگ ِپه درنه.[۴] ونه لینگ صافه، نسبتاً ضعیف و توانایی کمی چنگ بزوئن دانّه. ونه چنگالها چنگ بزوئن وسّه طراحی نَینه و چنگال‌ئونی نسبتاً کند هستنه.
ونه دماغ ِسولاخی با تیغه بینی تقسیم نَیی‌یه و بنشنه سولاخ‌ئون جا به منقار برسی‌ین.[۹] ونه بال‌ئون پرپشتنه و پچوک هم هستنه. ریشه و پرون اولیه اسپونه و زمون پرواز بنشنه این پرها ره هارشی‌ین. ونه دم پچیک و مربع شکل هسته و به سختی بال‌ئون پرنده جه پایین‌تر انه.[۶] این پرنده‌ی قایده زیرگونه‌ها دله بر اساس قانون برگمان مختلف هسته و از لحاظ رنگ هم فرق دانّه.[۱۰]
طبقه‌بندی
دچیینطبقهبندی و دسته‌بندی ۶ گونه جدید کرکس‌ئون بر جدید تا اسا مُبهم باقی بموندسته.[۱۱] گرچه هر دِ نوع کرکس‌ئون بر جدید و قدیم شکل ظاهری و نقش اکولوژیکی مشابهی دارنه ولی وشون اجداد متفاوت هسته. با مقایسه نسل‌ئون قدیمی‌تر این گونه، متوجه وامبی که کرکس‌ئون بر جدید نزدیک به لک‌لک‌‌ها هستنه.[۱۲]
سه گونه سیو کرکس وجود دانّه:
- C. a. atratus که توسط جان ماتائوس بکستین پرنده‌شناس آلمانی سال ۱۷۹۳ کشف بیّه که وه ره سیو کرکس شومالی آمریکا گانّه. این پرنده تقریبا C. a. foetens جه ات قایدوئه ولی پری به تیرگی C. a. foetens ندانّه. ونه پراکندی هم سراسر مکزیک شومالوری، تگزاس و ایالت‌ئون جنوبی آمریکا هسته[۱۳]
- C. a. brasiliensis که توسط چارلز لوسین بناپارت سال ۱۸۵۰ میلادی اسم بَییته. این پرنده ره سیو کرکس جنوبی آمریکا هم گانّه. این گونه گونه‌ئون C. a. atratus و C. a. foetens جه پچیکتره و ونه پر C. a. foetens جا روشن‌تره.[۱۳] پراکندگی این گونه مرکزی آمریکا و شومال ِجنوبی آمریکا هسته. جنوب‌وری جه به سواحل غربی پرو تا بنه‌ئون پست بولیوی شرق و شمال جه تا غرب ایالت سونورای مکزیک و شرق جه تا ایالت سان لوئیس مکزیک هسته.[۱۳]
- C. a. foetens که توسط مارتین لیچتنستین سال ۱۸۱۷ میلادی اسم هاییته. این گونه ره با اسم سیو کرکس آند هم اشناسنّه و تقریبا اندازه C. a. atratus هسته.[۱۳] این گونه دیگر گونه‌ها جه سیو‌تر هسته و زیستگاهش محدوده کوه‌ئون آند، شمال اکوادور، پرو، بولیوی، پاراگوئه، اروگوئه و زمین‌ئون پست شیلی هسته.[۱۳]
تاریخچهٔ تکاملی Coragyps
دچییناواخر عهد چاروم زمین‌شناسی، قبل از وجود سیو کرکس‌ئون، نوعی پرنده که وه ره سیو کرکس غربی اسم جه اشناسنّه، وجود داشته که تفاوت کمی با سیو کرس دانّه. این پرنده ۱۰ تا ۱۵ درصد سیو کرکس جه گت‌تره و ونه بال گت‌تر و پرپش‌تره.[۱۴] در واقع به نظر انه که سیو کرکس حاصل تکامل همون کرکس پس از عصر یخبندون هسته.[۱۵][۱۶]
توزیع و زیستگاه
دچیینسیو کرکس شومالی آمریکا و جنوبی آمریکا دله دکلستوئه.[۱۷] ونه محدوده دَیی‌ین به دامنه جنوبی موتحده ایالات آمریکا، مکزیک، مرکزی آمریکا و خله از مناطق جنوبی آمریکا جه محدود وانه. معمولاً اقامت این پرنده دائمی‌ئه. البته پرنده‌ئونی که عرضای شومالی دله خله زندگی کانّه ممکنه خورد ِفواصل گادِر مهاجرتایی داشت‌بائن. باقی موارد هم ممکن هسته به‌خاطر شرایط نامطلوب زیست محیطی این پرنده‌ئون زیستگاهشون ره ترک هاکنن.[۱۸] جنوبی آمریکا دله وشون محدودهٔ زیستگاه از امتداد مرکز شیلی تا آرژانتین هسته.[۱۹] همینتی این پرنده جزایر کارائیب دله هم دره.[۱] این پرنده زمینای باز که خار و چو دارنه ره ترجیح دنه.[۲۰] این پرنده معمولاً دشت، علفزار، تالاب، مرداب و جنگلای رقدبورده دله دره.[۱] این پرنده ات‌گادر کوهستان دله بدی‌یه وانه و زمینای پست ره ترجیح دنه و معمولاً روی تیرها و بمرده دارون هارشی‌یه وانه.[۸]
بوم‌شناسی و رفتار
دچی‌ین
وه اون زمون که غذا دمبال دره ارتفاع بالا پرواز کانده و شه بال ره به صورت افقی گنّه و با خورد ِبالبزوئن آسمان دله ثابت موندنه.[۲۱] راندمان پرواز این کرکس‌ها، بخاطر بالای غیر پهن یا بلند، بقیه کرکس‌ها جه کمتر هسته.[۲۲] در مقایسه با بوقلمونی کرکس این کرکس طول پرواز گادِر خله ویشتر بال زنده. مثل تموم کرکس‌ها بر جدید، این کرکس هم معمولاً شه لینگ سر شاش کانده که به وسیله این کار با تبخیر بیّن ئو موجود مدفوع دله ره خانک کانده.[۴] این کار باعث وانه که رگای خونی که لینگ دله دره خانک بواشه. علت اسپه بی‌ین ونه لینگ هم وجود اسید اوریکی هسته که ونه مدفوع دله دره. از اونجه که این حیوون مثل تموم کرکس‌ئون بر جدید سیرینکس ندانّه، نتونده شونگ و شیدا هاکنه.[۴] این حیوون معمولاً ساکت هسته و فقط ات‌کم خورد صدا دنه. سیو کرکس اجتماعی زندگی کانده و بخاتن گادر ره اتا گت گروه دله سرکانده.[۲۳] مناطقی که وشون زیستگاه با زیستگاه پرنده‌ای مثل بوقلمونی کرکس همپوشانی داره شوئون ره به همراه این کرکس‌ئون جائونی مثل بمرده دارون سر صوی کانّه.[۲۲] سیو کرکس‌ئون گروهی زندگی کانّه و این پرنده‌ئون به راحتی با کرکس‌ئون بوقلمونی پرواز کانّه و لاشه دمبال تیناری گردنّه.[۲۳]
مثل بوقلمونی کرکس این کرکس هم ویشتر به صورت ایستا و بدون بال بزوئن پرواز کانده .[۶] اعتقاد بر اینه که بخاطر چن دلیل اینتی بال زنده: خاشک بیّنن بال، گرم بیّنن بدن و از بین بَوردن باکتری‌ها. این رفتار کرکس‌ئون بر جدید، کرکس‌ئون بر قدیم و لک‌لک‌ئون دله بَدی‌یه وانه.[۲۴]
عادات غذایی
دچی‌ین
طبیعی زیستگاه‌ئون دله این حیوون معمولاً مردال لاش خانّه.[۲۵] مناطقی که جمعیت آدم‌زائون خلوئه، ممکن هسته آشغال هم بخارن ولی معمولاً پرنده‌ئون تیم، مواد گیاهی تجزیه بَیی و یا حیوونای تازه کنارهکته جا غذا خارنه. مثل دیگر کرکس‌ها، این کرکس نقش مهمی اکوسیستم‌ئون مستعد مردالی دله دارنه که در صورت دنیبی‌ین اینتی چی‌ئون زمینه گسترش اینتی پرنده‌ئون به وجود انه.[۲۶] سیو کرکس شه چش جه، و یا با تعقیب دیگر کرکس‌ئون بر جدید جا که شه دماغ جه لاش پیداهاکردنه، شه غذا ره پیداکانّه. این کرکس‌ها -بوقلمونی کرکس، پچیک زردسر کرکس و گت زردسر کرکس بتونه با استفاده از حس بویایی غذا دمبال بگردن که این توانایی، توانایی غیرمعمولی جهون پرنده‌ئون دله هسته. این پرنده با پرواز ارتفاع کم و استشمام اتیل مرکاپتان، گازی تولید بَیی آغاز فروپاشی حیوونای لاش، شه غذای ره پیدا کانه.[۲۷] این توانایی بالا به وشون این اجازه ره دنه که لاشهٔ حیوونایی که زیر پوشش‌ئون جنگلی مخفی دله هستنه ره پیدا هاکنن.[۲۴] شاء کرکس و سیو کرکس که فاقد این توانایی هستنه، دمبال این پرنده‌ها شونّه.[۲۶] این رفتار ممکن در زمون غذا بخاردن به پرخاش بین این حیوون و بوقلمونی کرکس بَرسه و باعث فرار هدائن این حیوان توسط بوقلمونی کرکس که ات‌کم گت‌تره بواشه.[۲۵] سیو کرکس بعضی اوقات گو و گاسفن یا آهو ره خانّه. تنها زمونی وشون غذا اینانه که وشون تله دله دکت‌بائن. معمولاً دامی که تازه دنیا بموئع طعمه این حیوونا وانه به این صورت که ابتدا با نوک بزوئن به چشم یا زوون و دماغ وه این قسمتا ره سولاخ کانّه و پس از اینکه حیوون به شوک بورده شروع به بخاردن کانّه.[۲۸]
تولید مثل
دچیینفصل تولید مثل این پرنده عرض‌ئون جوغرافیایی دله، فرق کانده. موتحده ایالات ِفلوریدا دله فصل تولید مثل اوایل ژانویه هسته، در حالی که به طور مثال اوهایو دله معمولاً پیش از مارس جفت‌گیری شروع نیّه.[۲۹] جنوبی آمریکا دله آرژانتین و شیلی دله شروع تیم‌بی‌یشتن اوایل سپتامبره درحالی که کرکس‌ئونی که این قاره‌ی شومال درنه معمولاً تا اکتبر صبر کانّه. برخی از جنوبی آمریکایی‌ها -به طور معمول کرکس‌ئون ترینیداد- حتی بیش از این منتظر موندنّه. همینتی پرنده‌ئونی که اکوادور دله درنه ممکنه تا فوریه هرسّن.[۲۹] مراسم جفت‌یابی زمین سر هسته و به این شیوه انجام وانه که چنتا کال پرندهٔ نر با بالای باز دایره‌وار اتا ماده دور جمع وانّه و با تکون هدائن سر ونه دور گردنّه.[۶] گاهی اوقات این پرنده پروازئون جفت‌گیری انجام دنّه و با تعقیب هم‌دیگر شه لونه ره انتخاب کانّه.[۲۹]
سیو کرکس شه تیم ره مناطق داری، توخالی‌دارون دله و یا حفره‌ئون دیگری که وشون ارتفاع به ندرت بیش از ۳ متر هسته دله یلنه.[۶] درحالی که این پرنده هیچ ماده‌ی جه سره بساتن وسّه استفاده نکانده، ولی گاهی ممکن هسته ونه لونه اطراف تکه‌ئون رنگی و درخشون پلاستیکی، خرده شیشه و یا اشیای فلزی مثل درب بطری‌ها استفاده هاکنه.[۲۰] تعداد تیم‌ها معمولاً دِتائه ولی بتونده بین ۱ تا ۳ تیم هم بائه. وشون تیم مرغنه واری هسته و ونه قایده به طور متوسط ۷٫۵۶ در ۵٫۰۹ سانتیمتر هسته. ونه تیم صیقلی‌ئه و خاکستری رنگ مایل به سبز، مایل به آبی و یا مایل به اسپه جه متغیره. بعضی از تیم‌ئون هم خال‌خال و قهوه‌ای کمرنگ هستنه.[۲۰] با هنیشتن هر دِتا والدین تیم سر، تیم بعد از ۲۸ تا ۴۱ روز چیندکا وانه.[۲۰] پی‌یر و مار شه چیندکائون ره دِ وظیفه غذا هدائن به وشون ره بر عهده دارنه و به مدت دِ ماه چیندکائون کالوم دله موندنّه و پس از ۷۵ تا ۸۰ روز چیندکا راحت تونده پرواز هاکنه.[۲۲]
ارتباط با انسانها
دچی‌ین
سیو کرکس به خاطر شکار گوگزائون، دامدارون وسّه خطر محسوب وانه.[۳۰] ونه گی باعث ونه که دارون و گیاهون بپلاسن و رقدبدا بَواشن.[۳۱] این پرنده خطوط هوایی وسه خطر دانّه، مخصوصا زمونی که گت گروه‌ئون دله نزدیکی آشغالا پرواز کانّه[۳۲] &mdash؛ همونتی که فرودگاه بین‌المللی تام ژوبیم ِریودوژانیرو دله این مشکل وجود دانّه.[۳۳]
سیو کرکس ره بنشنه اسیر داشتن، هرچن پیمون پرنده‌ئون مهاجر فقط اجازه دنه که پرنده‌ئون مجروح و یا حیوونایی که قادر به وردگرستن به حیات وحش نینه ره نگهداری هاکنن.[۳۴] موتحده ایالات دله طبق قانون حمایت از پرنده‌ئون مهاجر مصوب ۱۹۱۸،[۵] در کانادا بر اساس کنوانسیون حمایت از پرنده‌ئون مهاجر[۳۵] و مکزیک دله بر اساس کنوانسیون حفاظت از پرنده‌ئون مهاجر و کاله‌دارون[۳۵] تحت حمایت قانونی قرار بیته. موتحده ایالات دله اسیر هاکردن، بکاشتن و یا در اختیار بی‌یشتن این حیوان جرم محسوب وانه و در صورت تخلف از این قانون، متخلف تا ۱۵٬۰۰۰ دلار جریمه نقدی و تا ۶ ماه حبس محکوم وانه.[۳۴] سرخ ِسیوههٔ IUCN این حیوون جزو گونه‌ئونی هسته که حداقل نگرونی در موردشون وجود دانّه. به نظر رسنه که این گونه گونه‌یی پایدار بائه.[۱] این کرکس متونی که تمدن مایاها جه باقی بموندسته دله هم بدی‌یه وانه.[۳۶]
جستارهای وابسته
دچیینپانویس
دچی‌ین- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ 2007 IUCN Red List. «Coragyps atratus». BirdLife International. هارشی‌یه بیی ۳ نوامبر ۲۰۰۷ گادِر.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ عنوان : Integrated Taxonomic Information System — تنک بیّن تاریخ: ۱۳ ژوئن ۱۹۹۶ — لینک : شناسهٔ آرایه‌شناختی یکسان‌سازی شدهٔ — هارشی‌ین تاریخ: ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۳
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ عنوان : IOC World Bird List Version 6.3 — https://dx.doi.org/10.14344/IOC.ML.6.3 — لینک : شناسهٔ آرایه‌شناختی یکسان‌سازی شدهٔ
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ «The Origin and Evolution of Birds». Yale University Press، ۱۹۹۹. ۱۱۶. ISBN 0226056414.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ “Birds Protected by the Migratory Bird Treaty Act”. US Fish & Wildlife Service. Retrieved ۱۴ اکتبر ۲۰۰۷.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ ۶٫۴ Terres, J. K. The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds. نیویورک: Knopf، ۱۹۸۰، ISBN 0394466519.
- ↑ Fisher, Harvey L.. «The Pterylosis of the Andean Condor». Condor، فوریه ۱۹۴۲. ۳۲-۳۰.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Peterson, Roger Tory (۲۰۰۱).. «A Field Guide to Western Birds». Houghton Mifflin Field Guides. ISBN 061813218X. ۱۸۲.
- ↑ Allaby, Michael. The Concise Oxford Dictionary of Zoology. آکسفورد، انگلستان: Oxford University Press، ۱۹۹۲، ISBN 0192860933.
- ↑ Hosner, Peter A. «Observations of plumage pigment aberrations of birds in Ecuador, including Ramphastidae». Boletín de la Sociedad Antioqueña de Ornitología، ۲۰۰۶. ۴۲-۳۰. هارشی‌یه بیی ۳ نوامبر ۲۰۰۳ گادِر.
- ↑ «Remsen, J. V., Jr.; C. D. Cadena; A. Jaramillo; M. Nores; J. F. Pacheco; M. B. Robbins; T. S. Schulenberg; F. G. Stiles; D. F. Stotz & K. J. Zimmer. 2007. A classification of the bird species of South America. South American Classification Committee». American Ornithologists' Union. هارشی‌یه بیی ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ Sibley, Charles G. and Burt L. Monroe. 1990. Distribution and Taxonomy of the Birds of the World. Yale University Press. ISBN 0-300-04969-2. بازدید در تاریخ ۱۱ آوریل ۲۰۰۷.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ ۱۳٫۳ ۱۳٫۴ «Birds of Mexico: A Guide for Field Identification». University of Chicago Press، ۱۹۵۳. ۲۶۷. هارشی‌یه بیی ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ Fisher, Harvey L (1944). «)pdf) The skulls of the Cathartid vultures». هارشی‌یه بیی ۲۸ اوت ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ «"Bird Remains from a Prehistoric Cave Deposit in Grant County, New Mexico"». Condor journal. ۲۴۲-۲۴۱. هارشی‌یه بیی ۸ سپتامبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ Steadman, David W; Arroyo-Cabrales, Joaquin; Johnson, Eileen & Guzman, A. Fabiola (1994).. «New Information on the Late Pleistocene Birds from San Josecito Cave, Nuevo Leon, Mexico"». Condor journal. ۵۸۹-۵۷۷.
- ↑ Bull, John L; Levine, Emanuel (1998).. «Bull's Birds of New York State». Cornell University Press. pp. 138. ISBN 0801434041.
- ↑ Buckley, N. J. (۱۹۹۹). Black Vulture (Coragyps atratus). In The Birds of North America, No. ۴۱۱ (A. Poole and F. Gill, eds.). The Birds of North America, Inc., Philadelphia, PA.
- ↑ Hilty, Stephen L. (1977).. «A Guide to the Birds of Colombia». Princeton University Press. ISBN 069108372X.. ۸۸.
- ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ ۲۰٫۲ ۲۰٫۳ Harrison, Hal H. (۱۹۷۹).. «A Field Guide to Western Birds' Nests». Houghton Mifflin Field. ISBN 0618164375.. ۳۳. هارشی‌یه بیی ۱۸ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ Robbins, C S.; Bruun, B & Zim, H S (۲۰۰۱).. «Birds of North America: A Guide to Field Identification». St. Martin's Press. ISBN 1582380902.. ۶۶. هارشی‌یه بیی ۱۵ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ ۲۲٫۲ Fergus, Charles. «Wildlife of Virginia and Maryland Washington D.C.». Stackpole Books. ISBN 0811728218، ۲۰۰۳. ۱۷۲. هارشی‌یه بیی ۱۵ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ «All About Birds: Black Vulture». Cornell Lab of Ornithology، ۲۰۰۳. هارشی‌یه بیی ۴ نوامبر ۲۰۰۷ گادِر.
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Snyder, Noel F. R. and Helen Snyder (۲۰۰۶).. «Raptors of North America: Natural History and Conservation». Voyageur Press. ۴۵. هارشی‌یه بیی ۱۷ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ Reader's Digest Editors (۲۰۰۵).. «Book Of North American Birds». Reader's Digest. ISBN 0895773511. ۱۱. هارشی‌یه بیی ۱۷ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ Gomez, LG; Houston, DC; Cotton, P; Tye, A (۱۹۹۴).. «The role of greater yellow-headed vultures Cathartes melambrotus as scavengers in neotropical forest». ۱۹۳ تا ۱۹۶. هارشی‌یه بیی ۱۷ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ Muller-Schwarze, Dietland (۲۰۰۶).. «Chemical Ecology of Vertebrates». Cambridge University Press. ISBN 0521363772.. ۳۵۰. هارشی‌یه بیی ۱۷ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ Paulik, Laurie. «Vultures and Livestock». AgNIC Wildlife Damage Management Web، ۶ آگوست ۲۰۰۷. هارشی‌یه بیی ۱۵ اکتبر ۲۰۰۷ گادِر.
- ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ ۲۹٫۲ Ferguson-Lees, James; David A. Christie. Raptors of the World. لندن: Christopher Helm، ۲۰۰۱، ISBN 0-7136-8026-1.
- ↑ Milleson, Michael P. «Vulture-Cattle Interactions – A Survey of Florida Ranchers» (pdf). Proceedings, 22nd Vertebrate Pest Conference. University of California, Davis، ۲۰۰۶. هارشی‌یه بیی ۱۸ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ Paulik, Laurie. «Vultures». ۱۵ اکتبر ۲۰۰۷. هارشی‌یه بیی ۱۸ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر
- ↑ Cf. José Felipe Monteiro Pereira, Aves e Pássaros Comuns do Rio de Janeiro, Rio de Janeiro, Technical Books, 2008,ISBN 978-85-61368-00-5, page 35
- ↑ Cf. Christian Netzel & Marcello Espinola Paraguassú de Sá, ESTUDO PRELIMINAR SOBRE A PROBLEMÁTICA DAS AVES PARA A SEGURANÇA DO AEROPORTO INTERNACIONAL TOM JOBIM E O ATERRO SANITÁRIO DE GRAMACHO (Preliminary study on the threat posed by birds in the Gramacho landfill to the safety of the Tom Jobim International Airport, FGV Environmental Management course monograph, available (in Portuguese) at [۱]
- ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ US Code Collection. «Migratory Bird Treaty Act». Cornell Law School. هارشی‌یه بیی ۱۸ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ US Code Collection. «Game and Wild Birds: Preservation». Cornell Law School. هارشی‌یه بیی ۱۸ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر.
- ↑ Tozzer, Alfred Marston. «Animal Figures in the Maya Codices». Harvard University، ۱۹۱۰. هارشی‌یه بیی ۱۸ اکتبر ۲۰۱۰ گادِر.
پیوند به بیرون
دچی‌ین
| ویکی تلمبار دله بتونّی پرونده‌ئونی که سیو کرکس خَوری دَره ره پیدا هاکنین. |
| اطلاعات مرتبط ویکی‌زیست دله: Coragyps atratus |