جامفل نگاونگ لبسنگ یشه تنزین گیاتسو (بزائه‌ی ۶ ژوئیه ۱۹۳۵ تبت دله) چاردهومین دالای لاما و اساءِ دالای لامای هسته.

تنزین گیاتسو
مقوم
شخصی معلومات
بزا-روز
ویکی دیتا دله ونه دیتائون ره هارشین (89 سال)
تاکتسر (en)ویکی دیتا دله ونه دیتائون ره هارشین
بزا نوم
ལྷ་མོ་དོན་འགྲུབ། ونه پارامتر ره Wikidata دله دچی‌ین
ملیت(ون)
اقامت
مدرسه
گپ‌بزن زوون
بنویشتن زوون
پیشه‌ئون
قومی-مذهبی تعلقات
دیگر معلومات
ادیان
رِمبِش
استاد
شاگردون
وبسایت
dalaiLama.com (انگلیسی)
dalailama.ru (روسی)
eldalailama.com (ایسپانیولی)
fr.dalailama.com (فرانسوی)
de.dalailama.com (آلمانی) ونه پارامتر ره Wikidata دله دچی‌ین
جوایز
مهمترین کارون
تنزین گیاتسوامضا

زندگینومه

دچی‌ین

دالایی لاما، که دراصل تنزین گیاتسو ایسم دانّه، سال ۱۹۳۵ بزائه بیّه و آموزش وه زمینه مسائل دینی بوداییون تبتی و همینتی سایر علوم و زوون‌ئون خارجی از سن چارسالگی شروع بیّه.

تنزین گیاتسو اتا از شونزده وچه اتا خانواده کشاورز اوستان آمدو تبت بی‌یه و همون سن دِ سالگی به عونوان حامل روح و خرد تناسخ بَیته دالایی لامای سیزدهوم و جانشین وه ایعلام بیّه و دالایی لامای چهاردهوم ایسم هایته.

زندگی در مقوم دالای لاما

دچی‌ین

وه سن پونزده سالگی به عونوان رهبر سیاسی تبت تخت سر هنیشته درحالیکه نیروئون جوموری خلق چین مجدداً این سرزمین ره اشغال هاکردبینه.

در پی این تحول ، دالای لاما توافقی ره در مورد حدود اختیارات دولت محلی تبت با مقومات چینی امضا هاکرده و بر اساس وه، از سوی چین به عونوان رئیس کومیته موقدماتی منطقه خودمختار تبت بشناسی‌یه بیّه.

تبعید به هند

دچی‌ین

سال ۱۹۵۶ ، مردم تبت علیه اونچی که فشار دولت چین بر دولت محلی خادشون دونسنه قیاوم هاکردنه که تا سال ۱۹۵۹ و سرکوب خشونت آمیز این قیوم به دست سرخ ارتش چین ادامه داشته.

پس از سرکوب این قیوم، دالای لاما همراه با جمعی از رهبرون تبتی این سرزمین ره ترک هاکردنه و هند دولت تبعید تبت ره تشکیل هدائه.

نیگارسره

دچی‌ین

جایزه‌ئون و افتخارات

دچی‌ین

دالایی لاما سال ۱۹۸۶ نوبل صلح جایزه ره بَیته، سال ۲۰۰۶ شهروند افتخاری کانادا ره پذیرفت و سال ۲۰۰۷ نشون طلای کونگره متحده ایالات به وه هدائه بیّه.


منبع‌ها

دچی‌ین

پانویس‌ها

دچی‌ین
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ نشانی اینترنتی: https://www.dalailama.com/the-dalai-lama/biography-and-daily-life/birth-to-exile.
  2. نویسنده: استیو چن، چاد هرلی و جاوید کریم — شناسۀ ویدئوی یوتیوب: https://www.youtube.com/watch?v=z0YBKPAGewI — جواز: توافق‌نامه مجوز کاربر نهایی
  3. نویسنده: استیو چن، چاد هرلی و جاوید کریم — شناسۀ ویدئوی یوتیوب: https://www.youtube.com/watch?v=G4zaLbYO1ZI — جواز: توافق‌نامه مجوز کاربر نهایی
  4. شناسه CONOR.SI: https://plus.cobiss.net/cobiss/si/sl/conor/5794915
  5. نشانی اینترنتی: http://eprints.soas.ac.uk/13173/1/Hill_rv_2012_van_Schaik_review.pdf.
  6. BDRC Resource ID: P1649.
  7. ونه نوم اینجه بمو: Seven Years in Tibet. نویسنده: هاینریش هارر. ناشر: Rupert Hart-Davis. اثر یا نومِ زوون: آلمانی. انتشارِ تاریخ: ۱۹۵۲.
  8. ۸٫۰۰ ۸٫۰۱ ۸٫۰۲ ۸٫۰۳ ۸٫۰۴ ۸٫۰۵ ۸٫۰۶ ۸٫۰۷ ۸٫۰۸ ۸٫۰۹ ۸٫۱۰ ۸٫۱۱ ۸٫۱۲ ۸٫۱۳ ۸٫۱۴ ۸٫۱۵ ۸٫۱۶ ۸٫۱۷ ۸٫۱۸ ۸٫۱۹ ۸٫۲۰ ۸٫۲۱ ونه نوم اینجه بمو: Buddhist Digital Archives. BDRC Resource ID: P1649. هارشی‌ین تاریخ: ۹ مه ۲۰۲۱. ناشر: Buddhist Digital Resource Center.
  9. BDRC Resource ID: P233.
  10. BDRC Resource ID: P2596.
  11. BDRC Resource ID: P626.
  12. BDRC Resource ID: P966.
  13. BDRC Resource ID: P8LS12067.
  14. BDRC Resource ID: P8LS12065.
  15. BDRC Resource ID: P8LS35877.
  16. BDRC Resource ID: P9236.
  17. BDRC Resource ID: P8LS11999.
  18. BDRC Resource ID: P8LS12752.
  19. BDRC Resource ID: P00KG09697.
  20. BDRC Resource ID: P4796.
  21. BDRC Resource ID: P4553.
  22. BDRC Resource ID: P5611.
  23. BDRC Resource ID: P00EGS1017036.
  24. BDRC Resource ID: P4605.
  25. BDRC Resource ID: P8LS12436.
  26. نشانی بایگانی: https://web.archive.org/web/20090119060334/http://www.hirszerzo.hu/cikk.roma_diszpolgarava_avatja_a_dalai_lamat_.94264.html.
  27. نشانی اینترنتی: https://commencement.miami.edu/about-us/archives/honorary-degree-recipients/index.html.
  28. نشانی اینترنتی: http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/1989/.
  29. نشانی اینترنتی: https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/.
  30. نشانی اینترنتی: https://uni-tuebingen.de/fakultaeten/evangelisch-theologische-fakultaet/fakultaet/lucas-preis/preistraeger/bisherige-preistraeger/. هارشی‌ین تاریخ: ۱۸ ژوئیه ۲۰۲۱.
  31. نشانی اینترنتی: https://honoriscausa.parisnanterre.fr/historique.

بریم بگردستن

دچی‌ین