میرزا مهدی ئو امبار اتا تاریخی بنا هسته که ونه تاریخ افشاری و زندی دوره جه رسنه. میرزا مهدی ئو امبار مازرون استان و ساری شهرستان دله دره. ونه آدرس ساری، بخش مرکزی، دهستان میاندرود، روستای گلماء هسته. این بنا ۱۰۰۵ شماره جه ثبت بیّه و ۱۳۵۳-۰۸-۰۱ تاسا ایران ملی آثار دله قرار دارنه.[۲]
عنواندیگر نوم |
آبانبار میرزا مهدی |
---|
کلی معلوماتنوع بنا | |
---|
مکان | |
---|
آدرس |
ساری، بخش مرکزی، دهستان میاندرود، روستای گلماء |
---|
استان | |
---|
اداری منطقه | |
---|
کشور | |
---|
کار | |
---|
مهم نکاتبساتن |
افشاری و زندی دوره |
---|
دچیین - کد دچیین - آیتم دچیین |
میرزا مهدیِ ئوامبار «ملا آق بابا» محله دله دیّه که اسا رقد بورده. این محلهیِ چار وَر همتوا، نو-امبار، کهنهباغشاه و شاه غازی وجود داشتنه. گننه که اتا ملّا آخوند که د دانگهیِ تلارم جه بمو بییه نوم ره این محله سر بییشت بینه. آق بابا چنتا وقفی بنه ره هم مسجد و ئو-امبار وسّه هدا بییه که ات مسجد ره رضا شاه گدر پلی هدانه تا اینجه که اسا هیژده دی خیابون هسته ره آسفالت راه بکشن ولی ئو-امبار راه دله نکته و جان بدر بَوِرده.[۳]
این ئو-امبار ِقدمت افشاریون و زندیون دوره جه رسنه. ونه گنبدی خزینه، ورودی، راهرو، ئو شیرِ بنِ چالک و خیشخان قدیمی شیوه جه بسات هستنه. مخزن تقریبا دایره مونا بییه و ونه سقف آجرکاری هسته که چنتا سولاخی دارنه که هوا دله-بریم بوره-بئه. ونه گنبدِ بیرونوَری گتی تقریباً 8.5 متر طول و ۱۲ متر بلندی دارنه. ونه خزینه راه اسا دَوِست هسته و مسدود بیّه. ونه دلهوَری طاقدار بساته بیّه. ونه بساتنِ ملات، آهک و اندود ساروج بییه. ونه دور-ور اسا چایخنه دارنه که خصوصی هستنه.[۴]