مین نان
مین نان (ساده چینی جه: 闽南语; سنتی چینی جه: 閩南語; پینیین جه: Mǐnnán Yǔ; Pe̍h-ōe-jī: Bân-lâm-gí/Bân-lâm-gú; که ونه معنی وونه "جنوبی فوجی زوون")، اتا چینی زوون هسته که فوجیون جنوب، گوانگدونگ شرق، هاینان، تایوان و ژجیانگ چین جنوب دله ونجه گپ زنّه.
| ||||
---|---|---|---|---|
閩南語، Bân-lâm-gú، 闽南语، Bân-lâm-gí | ||||
مین نان لهجهئون
| ||||
گنشکرون | 50100000 (ماری زوون) (۲۰۱۹)[۲] 47000000 (ماری زوون) (۲۰۰۷)[۳] 48339200 [۴] |
|||
کشور | برونئی[۵] کامبوج[۶] چین[۷] تایوان[۸] سنگاپور[۹] فیلیپین[۱۰] اندونزی[۱۱] مالزی[۱۲] |
|||
بومی جائون | فوجیان گوانگدونگ هاینان جیانگشی چجیانگ |
|||
جملهدلهیِ ترتیب | مین نان | |||
خانواده | زبانهای چینی-تبتی (fa)
|
|||
ایزو 639-3 | nan[۱۳] | |||
این زوونِ ویکیپدیا | ||||
کد ره دچیین - دچیین |
منبع
دچیینویکیپدیا نسخه، مین نانی جه
- ↑ https://www.ethnologue.com/
- ↑ عنوان : Ethnologue — ناشر: SIL International — چاپ 25[۱] — https://www.ethnologue.com/ — هارشیین تاریخ: ۲۳ آوریل ۲۰۲۲
- ↑ عنوان : Nationalencyklopedin — https://www.ethnologue.com/ — هارشیین تاریخ: ۲۴ آوریل ۲۰۲۲
- ↑ عنوان : Ethnologue — ناشر: SIL International — چاپ 25[۱] — https://www.ethnologue.com/
- ↑ ScriptSource - Brunei — هارشیین تاریخ: ۲۱ آگوست ۲۰۲۳
- ↑ ScriptSource - Cambodia — هارشیین تاریخ: ۲۱ آگوست ۲۰۲۳
- ↑ ScriptSource - China — هارشیین تاریخ: ۱۹ آگوست ۲۰۲۳
- ↑ ScriptSource - China–Taiwan — هارشیین تاریخ: ۲۱ آگوست ۲۰۲۳
- ↑ ScriptSource - Singapore — هارشیین تاریخ: ۲۱ آگوست ۲۰۲۳
- ↑ ScriptSource - Philippines — هارشیین تاریخ: ۲۱ آگوست ۲۰۲۳
- ↑ ScriptSource - Indonesia — هارشیین تاریخ: ۲۱ آگوست ۲۰۲۳
- ↑ ScriptSource - Malaysia — هارشیین تاریخ: ۲۱ آگوست ۲۰۲۳
- ↑ https://op.europa.eu/web/eu-vocabularies/at-dataset/-/resource/dataset/language