کومش
کومش، کومس یا قومس اتا قدیمی سرزمین نوم بی‌یه که ایران فلات دله دیّه، اسا سمنان ِمنطقه ویشته قومس ِدله دره.
قومس سامون خوار ِری تا سبزوار جه بی‌یه و ونه بِن ایران کویر دیّه و ونه شمالی‌وَر هم تبرستون قرار داشته. قومس گت شهرون اتا جاده دله دَیینه که خارسان جه شی‌یه.[۱] ونه شائون بعضی گادِر مستقل بینه و بعضی وقتون هم تبرستون یا خراسان ِشائون اونجه ره گیتنه
قاجاریه و پهلوی
دچیینزمون قاجارون، سمنان قومس نیشتنگا بی‌یه. جندق و خور و بیابانک سال ۱۲۴۰ق کومس (سمنان و دامغان) دله دَیینه و سال ۱۳۳۷ق ونجه سِوا بیینه.[۲]
سال ۱۳۴۰ شمسی دکتر علی امینی نخست وزیری گادِر، کومس (که سمنان، دامغان، شاهرود، بسطام و سرخه ونه دله دَیینه) و تبرستون ِجنوبی شهرون یعنی سنگسر، شهمیرزاد و وشون روستائون ره سمنان استان اسم بییشتنه و هنتا ونه وضع همینتی بموندسته.[۳]
بن بنویشت
دچی‌ین- ↑ لسترنج. جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی. مترجم: محمود عرفان. چاپ سوّم. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۷. ۳۸۹.
- ↑ هنر یغمایی(معتمد دیوان)، اسماعیل - تصحیح و توضیخ از عبدالکریم حکمت یغمایی. جندق و قومس در اواخر دوره قاجار. چاپ اوّل. تهران: نشر تاریخ ایران، زمستون ۱۳۶۳. ۱۱۷.
- ↑ قومس، چاپ اول، ص ۴.
منابع
دچی‌ین- میرباقری، محمدرضا. قومس: گذری بر تاریخ و اقلیم و ویژگی‌های فرهنگی استان سمنان. چاپ اول. تهران: هم‌پا، ۱۳۸۷. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۲۱۰-۰۹-۵.
- فرهنگنامه کومش
- حقیقت(رفیع)، عبدالرّفیع. تاریخ قومس. چاپ سوّم. تهران: کومش، ۱۳۷۰.