لوگوس (یونانی جه: λόγος، lógos) اتا فلسفی اصطلاح هسته که غربی فلسفه ، روان‌شناسی ، بلاغت و دین دله استفاده دارنه. این کلمه یونانی زوون جه إنه و تونده معانی مختلفی داره: "زمین"، "درخواست"، "نظر"، "انتظار"، "کلمه"، "بیان" ، "حساب" ، "دلیل" ، "تناسب" ، و "گفتمان" واری. [۱] این اصطلاح ره فلسفه دله اولین بار هراکلیتوس ( شابلون:Circa ) بکار بَورده و ونه منظور دانشی بی‌یه که اصیل هسته. [۲]

لوگوس کلمه، یونانی خط جه.

لوگوس پیشاسقراطیون گادِر اون نظم و عقلی که طبیعت دله وجود دارنه ره اشاره دانّه. یونانیون وقتی دینه که طبیعت شه وسّه ات‌سری قاعده و قانون دارنه که رعایت کانده، فکر هاکردنه پس اتی عقل طبیعت درون وجود دارنه ولی نتونستنه ونه دلیل ره دونن. همینسه لوگوس کلمه ره بساتنه که این عقلی که بدی‌یه نوونه ولی درک وانه ره سِراق هادن. لوگوس معنی کم‌کم تغییر هاکرده و رواقیون و نوافلاطونیون وه ره خدا جه برابر دونستنه. نوافلاطونی باورون کم‌کم سمتی بورده که اتا خدا ره دنیایِ سرچشمه دونسته و این دیدگاه مسیحیت سر تأثیر بی‌یشته و مسیحی فلسفه اینتی بساته بیّه.

منابع

دچی‌ین
  1. Henry George Liddell and Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon: logos, 1889.
  2. Cambridge Dictionary of Philosophy (2nd ed): Heraclitus, 1999.