قدوس
محمدعلی بارفروشی ملقب به قُدّوس (بزائهی ۱۲۳۸، بارفروش - بمردهی ۲۳ جمعه ۱۲۶۵، بارفروش) اتا معروفِ بابی مَردی بییه که جزو اولین کسایی بییه که علیمحمد باب دین ره قبول هکردنه. محمدعلی، بارفروش (بابل) ِآقا رود مَله دله دنیا بمو. ونه پییر نوم ره آقا محمدصالح گتنه که بیسواد کشاورز و فقیر آدم بییه و ونه خانواده ملا محمد حُمّدالشّارع جه بیعت هکرد بینه که شیخیه مذهب ره مازرون دله تبلیغ کرده. محمدعلی بارفروشی ِمار وچگی بمرده و وه خوردِ مار دست گت بیّه.
قدوس
|
محمدعلی شه درس ره بارفروش و ساری دله بخونسته و دوازده سالگی بورده مشهد و طلبگی هکرده. هیژده سالگی ایران ره سر بشته و بورده کربلا و اونجه چار سال سید کاظم رشتی منبر په دیّه که شیخیه مذهب خَوِری گپ زوئه. ونه درس که کربلا دله تموم بیّه، رشتی ِباقی ِشاگردون دسوری درویش بیّه و کوفه مسجد دله نماز خوندسته و دیّه. وه وردگرسته بارفروش و اونجه مردم ونه استقبال بمونه و خله وه ره سرور بیتنه و همینسه سعیدالعلماء مازندرانی، که بابل ِگتِ ملّا بییه، ره وَر بخرده و ونجه کینه بیته. محمدعلی بارفروشی خله با جذبه ملّا بییه و شه دور مردم ره جمع کرده و وشونسه گپ زوئه و اینتی خله طرفدار پیدا هکرد بییه.
ماه مه ۱۸۴۴ وه بورده شیراز و اونجه علیمحمد باب جه بیعت هکرده و بابی دین دربمو. وه آخرین نفری بییه که بابی دین دله وشون ره حروف حی گتنه و هیژده نفر اولی هستنه که باب جه بیعت هکرد بینه. چون آخرین حروف حی بییه، باب وه ره «اسم الله الآخر» لقب بدا. باب سال ۱۸۴۴ میلادی که خاسته مکه بوره و حج ره بجا بیاره، محمدعلی بارفروشی ره شه همرکت بَوِرده. وردگرستنه په، وه ره شیراز جه درهاکردنه و بورده یزد، کرمان، اردستان، اصفهان، کاشان و تهران تا بابی دین ره تبلیغ و تنک هکنه و سال ۱۸۴۷ م وردگرسته بارفروش و دِ سال شه مله دله دیّه.
وه بابیون دله معروف بیّه و وه ره قدوس نوم بییشتنه. بدشت ِاجلاس که سال ۱۸۴۸ دله برگزار بیّه و بیش از هشتاد بابی اونجه تصمیم گیتنه چتی کار ره پیش بَوِرِن، قدوس جزو سه نفر اصلی بییه که رهبری کردنه. وه و طاهره قرة العین اونجه جزو کسایی بینه که اعلام هکردنه دیگر اسلام ِشریعت لازم الاجرا نییه. قدوس شیخ طبرسی شورش دله مهمترین شخص بییه. این شورش دله سیصد-چارصد نفر بابی ره بکوشتنه و قدوس ره هم سیدالعلماء دستور هدا شهر دله دگاردنن و آخرسر بکوشن.
قدوس روز ۲۳ جمادی الثانی ۱۲۶۵ یا ۱۶ مه ۱۸۴۹ بمرده و بابیون و اَی بعداً باییئون وه ره شهید دونّه و ونه بمردن ره عیسی مسیح دسوری دونّه. ونه تش بزه جسد ره زکی خان مدرسه دله، بابل ِحصیر فروشون میدون دله چال هکردنه. وه خله کتاب هم بنویشته که اسا ونه دِتا گتته کتابون باقی نموندستنه ولی شعرون و دعا کتابون ونجه درنه.[۱]