روان کاوی: نسخه‌ئون ِفرق

▲'''روانکاوی''' همون گونه که از نوم اون بر انه، به معنی تحلیل روان (یا ذهن) اتا شخص هسه. به عبارت دیگه همانطور که در کتاب رواندرمانی چیست؟ بیئموئه روان کاوی روشی برای پرداختن عمیق تر و متمرکز تر بر ناخدآگاهی هسه. منظور از ناخدآگاه اون بخش روان هسه که از دسترس آگاهی خارج بیه ولی به کنترل رفتار فرد ادامه دنه.

▲اینتا اصطلاح نخست در سال ۱۸۹۶ رایج بیه. در طول روان کاوی، درمونگر (یا [[روان کاو]]) سعی کننه درمانجو ره نسبت به تعارضای ش ناهوشیار که به تجربه‌های کودکیِ وی مربوط بوننه، آگاه هکنه. در روان کاوی، روان کاو داده‌های خد ها از [[مصاحبه‌های بالینی]] کسب کننه.

▲۱. '''تداعی آزاد'''. در روان کاوی به بیمار بئوته بونه که هر اون چه ره که به ذهن وه خطور کنه ره، بیان هکنه.

▲۲. '''تفسیر'''. در روان کاوی، روان کاو صرفاً تفسیری از اون چه بیمار اظهار هکرده یا انجام هداهه، ارائه کنه. برای مثال، اگر بیمار با عصبانیت و از روی خشم از ش پر گپ زننه، روان کاو ممکنه نشونه‌های کنونی بیماری ره نشونی از احساسای سرکوب بئی شخص نسبت به ش پر بدونه.

▲۳. '''تحلیل رؤیا'''. فروید رؤیا ره شاهراهی که به ناهوشیاری ختم بونه دونسه، چرا که در میون خو، خد قادر به دفاع هکردن از خویش در برابر تعارضا ی ناهوشیار که به صورتای گوناگونی در خو تجلی پیدا کنه نیه.

▲۴. '''مقاومت'''. روان کاو با موشاهدهٔ گفته‌های بیمار به کاوش پیرامون نمونه‌های مقاومت، یعنی تمایل به باز داری از ابراز آزادانهٔ مطلب ناهوشیار اونا ‌پردازنه؛ مثلاً اگر بیمار در مورد گپ در بارهٔ اتا موضوع مقاومت کنه، در اینتا صورت روان کاو سعی کنه با دنبال هکردن موضوع دلیل مقاوت ره پیداهکنه.

▲۵. '''انتقال'''. در میون روان کاوی، بیمار ممکنه احساسائی ره که در سالای گذشتهٔ زندگی خد به خصوص در مورد پر، مار یا سایر افراد با اهمیت تجربه هکرده‌، در ش روابط با درمونگر، انعکاس هده. اینتا پدیده انتقال نوم بیته. روان کاو اینتا واکنشای هیجانی ره واقعی ندونه و اونا ره از زاویهٔ تعارضای حل نئی دوران کودکی یا روابط قبلی بیمار اشنه و مورد تفسیر قرار دنه.