جمال عبدالْناصر (۱۵ ژانویه ۱۹۱۸ - ۲۸ سپتامبر ۱۹۷۰) دومین رئیس‌جومور مصر از ۱۹۵۶ تا هنگام مرگ بود. وه به همراه ممد نجیب، نخستین رئیس‌جومور، انقلاب ۱۹۵۲ این کشور ره رهبری کارده که به سرنگونی پادشاهی مصر و سودان تمومی بییته. وه شه کشور دله به تسریع روند مدرنیزاسیون و اجرای اصلاحات سوسیالیستی دست بزوئه و با ترویج اندیشه‌ئون پان عربی مدت کوتاهی مصر ره با سوریه موتحد هاکرده و جوموری موتحده عربی ره بساته.

شناسنومه
بزائنی‌روز۱۵ ژانویه ۱۹۱۸
بزائن جااسکندریه، مصر
بمردنی‌روز۲۸ سپتامبر ۱۹۷۰
بمردن جاقاهره، جوموری موتحده عربی
همسرتحیه محمدکاظم
وچونهدا، مونا، خالد، عبدالحمید، عبدالحکیم
دینمسلمان سنی
اطلاعات سیاسی
تاریخ ریاست۱۹۵۴ - ۱۹۷۰
ترتیبدومین رئیس جومور مصر
پیش ازانور سادات
پس ازمحمد نقیب
جناح سیاسیاتحادیه سوسیالیست عربی
پستای دیگهدبیرکل جنبش عدم تعهد (۱۹۶۴-۱۹۷۰)
رئیس اتحادیه آفریقا (۱۹۶۴-۱۹۶۵)
نخست‌وزیر جوموری موتحده عربی (۱۹۵۸-۱۹۶۲)
نخست‌وزیر مصر (۱۹۵۴-۱۹۵۸)
نایب‌رئیس شورای فرموندگی انقلابی مصر (۱۹۵۲-۱۹۵۴)

ناصر اتا از مهمترین شخصیت‌ئون سیاسی هم تاریخ مدرن اعراب و هم کشورون در حال توسعه سده بیستم دله به شمار شونه. وه موفق به ملی‌هاکردن کانال سوئز بیّه و نقش محوری تلاش‌های ضد امپریالیستی جهون عرب و آفریقا دله داشته. ناصر همچنین نقش کلیدی در تأسیس جنبش عدم تعهد داشته. ونه سیاستون ملی‌گرایونه که به ناصریسم مشهور هستنه، هوادارون زیادی دهه‌ئون ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ جهون عرب دله داشته. هرچن شکست جنگ ۶ روزه از اسرائیل سر ۱۹۶۷ خدشه زیادی به موقعیت عبدالناصر به عنوان «رهبر جهون عرب» وارد هاکرده اما هنتا هم عموم اعراب وه ره نماد حیثیت و آزادی اعراب دونّه.

منابع

دچی‌ین

پیوند به بیرون

دچی‌ین