میرزا رضا وصالی مازندرانی اتا مازرونی شاعر بی‌یه که ساری دنیا بمو و اردشیر میرزای قاجار که مازرون فرماندار بیّه، بورده ونه کتابخانه‌دار بیّه و ونه کومِک په بورده طبابت بخونسته.[۱] این شعر ونه شنه:

وصالی مازندرانی
شخصی معلومات
زوونی که گپ زوئه
فارسی
حرفه
شاعر
گرچه گریان همه شب از غم و حسرت بگداخت شمع اگر باخبر از حالت پروانه نبود

منابع دچی‌ین

  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۳۴۵.