میرعبدالعظیم مرعشی

میرعبدالعظیم مرعشی معروف به سید بن درختی اتا مازرونی عارف و شاعر بی‌یه که دار بن خاته و درویشی کرده و خار لباس نپوشته و جنگِ قبا ره شه تن کرده. وه ظهیرالدین مرعشی زمون دیّه و ظهیرالدین پییر و سید رضی کیا خله وه ره سرور گیتنه که بئه سره دله دووئه ولی وه قبول نکرده و همون دار بن دیّه و شهر-شهر مله‌گردی کرده. اواخر هم آمل، اتا دار ِپه، بمرده و همونجه وه ره چال هاکردنه. وه مازرونی زوون، فارسی و عربی جه شعر گته.[۱] این شعر ونه شنه:

میرعبدالعظیم مرعشی
شخصی معلومات
دوره
گپ‌بزن زوون
گلکی، فارسی، عربی
پیشه
شاعر
تا بدیمه تی چهره ره تر و خور رنگ کلا پشت می پوشش، کمان می ینگ
تا بدشمنِ چشم کنم خاک یکی چنگ یا دشمن به می خون کنی جامه را رنگ

منابع

دچی‌ین
  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۱۸۱-۱۸۲.