شر برهان اتا مسئله هسته که یونان باستان دوره یا حتا قدیم‌ته جه بمونسته و خله فلاسفه و مذهبیون ونه خوری گپ بزونه. این مسئله گنه که خدا نتونده هم عالم مطلق بوئه، هم قادر مطلق بوئه، هم خیرخاه بوئه. چون این سه‌تا ویژگی ره که ونه وسّه جمع هاکنیم، دیگه دلیلی ندارنه جهون دله شرارت وجود داره.

اگه خدا دونده بنه چه خَوِر هسته و انده شر وجود دارنه و امه خیر و صلاح ره خانه، پس لابد وه ره انده قِد دنی‌یه که شر ره دخاسنه. اگه وه ره قِد دره و دونده چه خَوِر هسته، پس امه خیر دمبال دنی‌یه و ونه وسّه مهم نی‌یه که مردم اذیت وونّه یا نخش کار کنّه. اگه ونه وسّه مهم هسته و تونده اصلاح هاکنه ولی نکنده هم نتیجه این هسته که خَوِر ندارنه شر چتی جهون ره سر هایته.

این پارادوکس ره اپیکور جه نسبت هدانه ولی اسا محققون گنه که اینتا برهان احتمالاً اپیکور ِنی‌یه.

بعضی ادیان دله که چندین خدا داشتنه، خدائونِ منافع هئی جه فرق کرده و وشون گتنه خدائونِ اختلاف شر راست کنده. تک‌خدایی بمو په، زرتشت دستوری ادیان خدا جلو شیطون ره سراق یاردنه که شرارت ونه سر بن دیّه. دمبال‌ته مسیحی و اسلامی فلاسفه که یونان فلسفه جه تأثیر دینه، باتنه وه حکمت دارنه که اِما ره حالی ننه یا شر پَلی خیری دره که ظارا خیرِ قِد ونجه ویشتره یا اگر شر دنی بوئه، خیر ره دکّال سرصاب نوومبی یا خدا خاسته امه اراده ره بسنجه.

منابع

دچی‌ین
  • استنفورد دانشنومه.