ساربان سالار نوری اتا نوری شاعر بی‌یه لار دنیا بمو و مازرونی زوون جه، شه زنا (حجره خاتون) که دماوند دیّه، وسّه شعر گته.[۱]

ساربان سالار
شخصی معلومات
زوونی که گپ زوئه
مازرونی
حرفه
شاعر

اینتا شعر ونه شنه:

هفتا شتر داشته رها کردم قطار لـَله را گرمه بزن تیره بوئم سوار
لـله را گرمه من شه لب کنار اسا که چک دمه شه لب کنار
حجره مه حجره آمه حجره خاتون مه ره قربون ندارنی ته چش قربون

ونه یار، حجره خاتون ونه جواب ره اینتی هدا که:

ساربون مه ساربون مسته چارودار وقتی شتر ره تو بونی سوار
گله کنار خوش ره یاد بیار منه سوغات‌ها نیز گل-گله شوار

منابع دچی‌ین

  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۱۳۵.