مولانا علی دُر دزد اتا گرگانی شاعر بی‌یه که قرن نهم هجری ونه شعرون ره ساری و آمل دله خله‌ها حفظ کردنه. ونه زنا که سال ۸۴۰ هجری طاعون بیته و بمرده، وه شه زناسه شعر دَوِسته که:[۱]

در دزد استرآبادی
شخصی معلومات
دوره
قرن ۹
زوونی که گپ زوئه
فارسی
حرفه
شاعر
زین واقعه چون دل بدونیم است مرا از مردن خویشتن چه بیم است مرا
گم شد صدفی چنین بدُر دزدی من دُری دو سه دَر خانه یتیم است مرا

منابع دچی‌ین

  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱.