در دزد استرآبادی
مولانا علی دُر دزد اتا گرگانی شاعر بییه که قرن نهم هجری ونه شعرون ره ساری و آمل دله خلهها حفظ کردنه. ونه زنا که سال ۸۴۰ هجری طاعون بیته و بمرده، وه شه زناسه شعر دَوِسته که:[۱]
در دزد استرآبادی
|
زین واقعه چون دل بدونیم است مرا | از مردن خویشتن چه بیم است مرا | |
گم شد صدفی چنین بدُر دزدی من | دُری دو سه دَر خانه یتیم است مرا |
منابع
دچیین- ↑ زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱.