حیدرعلی مشیری اتا کردکویی شاعر بی‌یه که سال 1277 دنیا بمو و کارمند بیّه و سال 1326 گرگان دله بمرده.[۱] این شعر ونه شنه:

حیدرعلی مشیری
شخصی معلومات
دوره
پهلوی
زوونی که گپ زوئه
فارسی
حرفه
شاعر
ای آنکه بود ز صرفه جویی سخنت خوشحالی از آنکه نیست فرزند و زنت
بیچاره چه لذتی ز دنیا داری جز خوردن روزانه و پوشاک تنت

منابع دچی‌ین

  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۲۸۶.