اوری دار
اوری | |
---|---|
بقایِ وضعیت | |
انقراض خطر وجود ندارنه |
|
رج مرتبه | تی |
علمی طبقهبندی | |
نوع: | Q. macranthera |
علمی نوم | |
Quercus macranthera Fisch. & C.A.Mey. ex Hohen.[۱] |
|
اوری دار عکس نگارخنه - ویکیمدیا تلمبار | |
کد ره دچیین - دچیین |
اوری یا ترش مازو (Quercus macranthera) اتی دار نوم هسته که مازو خانواده جمع دره. این دار ایرانِ شمال، ترکیه، گرجستان، ارمنستان و آذربایجان دله درإنه.[۲]
وه ره درفک و رامسر ِجوردشت دله آوری یا گوری گننه، شفارود وَری وه ره اورو، لاهیجون پاچه مازو، گرگان ترش مازو و آذربایجون پالط نوم ره ونه سر یلنه.[۳]
مازرون و قفقاز دله این دار ارتفاعات ویشتر از ۱۷۰۰ متر درإنه و سرمایی دار هسته که نور په شونه.[۴] اتا ترش مازو سنگسر دله دارنه که قدیمیترین دارون ایران جه هسته.
دپیته چرخهتو
دچیینمنابع
دچیین- ↑ Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 11(2):259. 1838. GRIN (July 10, 2002). "Quercus macranthera information from NPGS/GRIN". Taxonomy for Plants. National Germplasm Resources Laboratory, بلتسویل، مریلند: USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Archived from the original on 5 June 2011. Retrieved July 19, 2010.
- ↑ Mitchell, A. , Wilkinson, J. (2001). Trees of Britain and Northern Europe. Collins.
{{cite book}}
: نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ شابلون:یادکرد-دهخدا
- ↑ حیدر شرفیه، خسرو ثاقبطالبی. «بررسی برخی خصوصیات جنگلشناسی و رویشگاهی درخت آوری در استان سمنان». فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات جنگل و صنوبر ایران. جلد ۲۰ شماره ۳. صفحه ۴۲۹–۴۴۳، ۱۳۹۱. هارشییه بیی ۱۹ فروردین ۱۳۹۳ گادِر.