کوکائین
گلام و برگ(ولگ)گیاه اریتروکسیلون کوکا(Erythroxylon coca) از دوران باستان آمریکای جونوبی دله برای مراسم مذهبی،جادوئی،اجتماعی،شادی آوری و پزشکی (اغلب به طور قابل توجهی برای افزایش تحمول،بالا بوردن احساس خار بیئن،کم هکردن خسّگی و بالا بوردن قوای جسمی،ایجاد سرخوشی و کم هکردن وشنائی)مصرف بیه.بجوئن گلام کوکا به منظور بالا بوردن تحمول،اتا کمه مصرف روزانه معمولی تا حدود 200 میلی گرم ره فراهم کنّه.[۱]
امروزه موضوعات بالینی مورتبط با تاریخچه کوکائین ونه به طور وسیعی تغییرات ایجاد بئی طی زمون در میزون مصرف ،روش کاروری،الگوهای مصرف و تکنولوژی تولید ره مد نظر قرار هدن.آکالوئید فعال گیاه کوکا،در سال 1855 جدا و خالص بیه و در سال 1860 ،کوکائین نوم بیته.در همون زمون تولید سوزنای تزریق زیر پوسّی مونجر به تلاشائی جهت استفاده از کوکائین برای ایجاد بی حسی موضعی در جراحی بیه.شاید اولین گوزارش پزشکی در باره اینتا اثر بی حس کنندگی موضعی در سال 1880 میلادی ارائه بیّه.[۲]
چندین جراح اینتا ویژگی خاص کوکائین ره تشخیص هدانه و اینتا ماده به طور وسیعی طی سالهای 1884 تا 1918 برای بی حسی موضعی،بی حسی نخائی و مسدودسازی عصبی،به کار بیته بیّه.پس از آن بیه که پروکائین(نواکائین)به عونوان اولین داروی صناعی در اینتا زمینه وارد بازار بیّه.[۳]
تاثیرات نامطلوب بهداشتی و روان شناختی مصرف کوکائین
دچیینایالات متحده آمریکادله، تزریق کوکایین، خواه به تنهایی یا به صورت ترکیب با هروئین رواج دارنه. تزریقای مکرر همراه با سوزنای موشترک، احتمال خطر عفونت ویروس اچآیوی ره افزایش دنه.[۴] ارتباط بین مصرف کوکایین و خطر ابتلا به اچآیوی در اروپا [۵] و استرالیا[۶] نیز گوزارش بیه. ایالات متحده آمریکا دله مصرف معمولی کوکایین با میزون بالای اضطراب و اختلالات عاطفی خله ارتباط داشته.[۷] مصرف مکرر کوکایین، همانند آمفتامین، با افزایش سایکوز اسکیزوفرنیک گونه ارتباط دارنه.[۸] اگر چه کوکایین مثل مواد افیونی مسمومیت ندارنه، اما در مصرف بالا تونه کشنده باشه.[۹] از اونجه که کوکایین بر روی قلب اثر سمی دارنه و در سیستم عروقی –قلبی فرسودگی ایجاد کنه، مصرف بالای اون تونّه باعث ایست قلبی و حوادث عروقی –مغزی بوّه.[۱۰] مصرف کوکایین نیز موجب مسمومیت عصب بونه.[۱۱]
منابع
دچیین- ↑ راهنمای جامع داروهای روانپزشکی و مواد موثر بر روان،جولیان،آدوکات،کوماتی،2008 ،ترجمه صدیقه ابراهیم زاده و دیگران،1389،انتشارات ارجمند،تهران،صفحه 475
- ↑ راهنمای جامع داروهای روانپزشکی و مواد موثر بر روان،جولیان،آدوکات،کوماتی،2008 ،ترجمه صدیقه ابراهیم زاده و دیگران،1389،انتشارات ارجمند،تهران،صفحه 475
- ↑ راهنمای جامع داروهای روانپزشکی و مواد موثر بر روان،جولیان،آدوکات،کوماتی،2008 ،ترجمه صدیقه ابراهیم زاده و دیگران،1389،انتشارات ارجمند،تهران،صفحه 475
- ↑ کایسون، اوزموند، برودی، ساندی وموس،۱۹۹۱
- ↑ تورنس، سان، پری و اولی،۱۹۹۱
- ↑ دارکی، بیکر، دیکسون ووداک و هیتر،۱۹۹۲
- ↑ پلات،۱۹۹۷
- ↑ مجیوسکا،۱۹۹۶؛ منس کرک، ۱۹۹۳؛ پلات، ۱۹۹۷
- ↑ پلات،۱۹۹۷
- ↑ مجیوسکا،۱۹۹۶؛ پلات،۱۹۹۷
- ↑ مجیوسکا،۱۹۹۶؛ پلات،۱۹۹۷