کوری (کتاب)
کوری اتا داستانی کتاب هسته که ژوزه ساراماگو، سال ١٩٩۵، بنویشته و ونه زوون پرتغالی هسته. این کتاب وسه، ساراماگو ادبیات نوبل جایزه ره بیته. کوری اتا سمبلیک و نمادین آسنی (= داستان) هسته. سارامگو این کتاب دله هیچ کاراکتری وسه نوم نییشته. وه هیچ نقطه و ویرگول دیگر علامتی هم نییشته و بعضی جا میّن نییه دقیقاً کمین کاراکتر دره گپ زنده. کوری ِکتاب ره خله زوونها جه دگاردنینه و ونه سر جه اتا آمریکایی فیلم هم بساتنه. ونه دمباله هم اتی کتاب هسته که بینایی نوم دارنه و ونه اصلی کاراکترون اونجه هم درنه.
کوری (کتاب)
|
آسنی
دچیینآسنی اتا چراغ راهنمایی پشت شروع وونه؛ اتا تاکسی راننده فرمون پشت نیشته که وقتی چراغ سبز بیه، شونگ و واویلا سر دنه و گنه که هچی نویمبه. مردم جمع وونه و وه ره کومک کنه که ماشین ره راهسر جه بیره تا ترافیک نوو. اتی مردی وه ره تن اِنه و فرمون پشت نیشرنه تا تاکسی راننده ره سره برسنه. د به د شونه رانندهی سره و مردی که کومک بمو، آخرسر وسوسه وونه که تاکسی ره بدزده. این دزد مردی هم تا شو نئی، کور وونه. اتجور هم کور وونّه که همه چی ره اسپه وینّه؛ نا سیو. خال کندی همه چی سر شیر بشندی بوئن.
دزد فردا_صِوی شونه چشمپزشکی، دکتر پلی. اسا دکتر مطب دله هم اتخله مریض انتظاری کشنه که وشون نوبت بوو. نویسنده اینان ره هم اتا-اتا معرفی کنده و بعدا وشون کور بین آسنی ره هم تک-تک گنه. ولی اسا اینجه دزد شونه دکتر پلی و شه مریض بیّن خوری هرچی دونده ره گنه. دکتر شو شونه سره و تا سحر هرچی کتاب دره ره خوندنه ولی نتیجه نئیرنه. وه متوجه وونه که اینتا مریضی جدید هسته. روزهای بعد مریضهای دیگه هم همین علامتها جه اِنه دکتر پلی. دکتر مسئولان ره خور کنده که اتا جدید ِناخِشی دکته که مُسری هسته.
حکومت هرکس مریض بينه و وشون اطرافیان که وشون جه ارتباط داشتنه ره جمع کنده و گرد ره ورنه اتا رقد بورده ساختمون دله قرنطینه کنده. ساختمون په هم سرباز یلنه که وشون در نشوئن. هر روز وشون وسه خراک هم یارنه. خدی دکتر هم کور بیه و وه ره هم گیرنه. دکتر زنا با این که مریض نیه، شه شی همراهی انه و تنها کسی هسته که ساختمون دله مریض نییه. وه مقار ننه و تا آخر ساختمون دله دره.
ساختمون دله کمکم مردم شرایط جه عادت کندنه. اتی گروه زورگو آدمون سیوا وانه و بقیه جه دزدی کانه و زنان ره تجاوز کانه. دکترِ زنا باقی زنان ره یکپشت کنده و زورگو آدمون رئیس ره کِشِنه. ساختمون بریم (=بیرون) هم وضع دره تغییر کنده و کمکم شهر مردم گرد کور بَینه. این گدر ساختمون وسه خراک ننه و سربازونی که پاس دانه، تنکترو بینه. چن نفر ساختمون جه در انّه و شهر دله دیکونها ره غذا پیدا هاکردن وسه چرخهتو زندنه. آخرسر وارش انه و همه ره شفا دنه.
منابع
دچیین- کوری، ژوزه ساراماگو. مینو مشیری فارسی دگارست.