هوش (به انگلیسی: Intelligence) توانایی ذهنی هسته و قابلیت‌ئون متنوعی مثل استدلال، برنامه‌ریزی، حل مسئله، تفکر انتزاعی، زوون جه کاردکشی‌ین، و یادگیری ره شامل وانه. نظریه‌ئون هوش طول تاریخ تغییر هاکاردنه[۱].

تعاریف

دچی‌ین

تاریخچه روان شناسی حاوی اتا خله درباره هوش هسه، چون هوش مفهومی انتزاعی هسه که روان شناسون مختلف وه ره به انحای گوناگون نفهوم بساتنه. إما تومی با اطمینان نسبی باریم که هوش معمولا با اینتا ویژگی‌ئون همراه هسه:

  1. تند یاد بیتن تونایی‌ئون مختلف
  2. انطباق با ترنه موقعیت‌ئون
  3. به کار بَوردن استدلال انتزاعی
  4. درک مفاهیم کلامی و ریاضی
  5. انجام هدائن تکالیفی که مستلزم درک رابطه موجود بائه.

دیوید وکسلر هوش ره چندین تعریف کانده:

توانائی ات‌پارچه فرد عمل هکردن عامدانه دله، تفکر منطقی و توانائی کنار بزوئن با محیط به نحوی موثر.

ارتباطون

دچی‌ین

روان شناسون سالا بر سر اینتا مسئله که آیا هوش اساسأ ذاتی هسه یا اکتسابی بحثونی داغی داشتنه. امروزه اینتا بحث اتا کمه آرامتر بیه و ظاهرا در مورد اینتا مسئله میون همه توافقی ایجاد بیه. در حال حاضر معمول این هسه که بون هوش نتیجه کنش متقابل، یعنی مجموعه تأثیرات مشترک، محیط و وراثت هسه. پرسش دیگه که سالا درباره اون بحث بونه اینتا هسه که «آیا هوش اتا توانائی یکپارچه هسه و یا اینکه شامل مجموعه‌ای از توانائی‌ئون خاص هسه؟»[۲]

جستارهای وابسته

دچی‌ین

منابع

دچی‌ین
  1. Intelligence. (2008, September 4). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 15:56, September 6, 2008, from http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Intelligence&oldid=236251485

  2. فرهنگ توصیفی روان شناسی،فرانک برونو،1986،ترجمه فرزانه طاهری و مهشید یاسائی،1370،انتشارات طرح نو،تهران،صفحه270و 271