همدمی استرآبادی اتا گرگانی شاعر زنا بی‌یه.[۱] این شعر ونه شنه:

همدمی
شخصی معلومات
زوونی که گپ زوئه
فارسی
حرفه
شاعر
جامه گلگون درآمد مست در کاشانه ام خیز ای همدم که افتاد آتشی در خانه ام

منابع دچی‌ین

  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱.