نوری استرآبادی اتا گرگانی نقال بییه که ویشته سفر شییه و مردم وسّه آسنی تعریف کرده.[۱] این شعر ونه شنه:
| بسکه دل از دست آن گل خواری هجران کشید |
|
غنچهسان سر در گریبان پای در دامان کشید |
- ↑ زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۳۳۵.
