ملا محمد شریف، ملا شیخ حسن آملی ریکا، اتا مازرونی شاعر بی‌یه که طالب آملی جه کسی-خِشی داشته. وه هم طالب دستوری اصفهان و هند ره کوچ بکشی‌یه و عالیجاه ابراهیم خان وَر دیّه و شعر گته.[۱] این شعر ونه شنه:

ملا محمد شریف
شخصی معلومات
زوونی که گپ زوئه
فارسی
حرفه
شاعر
کی مشوش شوم از بی سر و سامانی ها زلف را جمع شود دل ز پریشانی ها
چون سرانگشت حنا بسته بجا می ماند شمع را شعله بیزم تو ز حیرانی ها

منابع دچی‌ین

  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۱۵۲.