مستهمرد
مسته مرد متخلص دیواره ورز یا دیواروز مازرونی شاعر بییه که قرن چاروم هجری طبری زوون ره شعر گته. وه عضدالدوله دیلمی دوره بورده ونه دربار و ونه وسّه چن بیتی شعر باته که شاه ره خش بمو و وه ره مسته مرد لقب بدا.
مستهمرد
|
این شاعر جه دتا مثنوی بموندسته که طبرستونه تاریخه دله بمو شعره نمونه:
کووه سدره نیله پیته وانه | ونه گته و مردم اشنه | |
گونی خورشی یو این یوموندنه این | این دریا نیمی او نیمی مه این | |
خهری پنهون کرد و نرگس نمایون | اخه ری خوی ادا استی درون |
(ای کیجا شه نیلی سدره ره پیدا و واز هاکان، شه گتِ دیم ره از مردمون وشا هاکان. گنی که خورشید هسته و واقعاً هم وه ره موندنه. این کیجا دریا ره موندنه که نصف ئو هسته و نصف ماهِ عکس که ونه سر دکته. شه ره ظارا خف هکرده که هچکی وه ره نشه ولی ونه نرگس چشم همه دل ره ورنه. شه اوستین ره بیارده دیم جلو که من وه ره نوینم.)[۱]
منابع
دچیین- ↑ زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۲۸۲.