محسن استرآبادی اتا عراقی شاعر بی‌یه که نجف دنیا بمو ولی چون گرگان دله گت بیّه و اونجه دیّه، وه ره استرآبادی اشناسنّه. وه اتا «شهاب زرگر» نومی ره بکوشته و ات‌گال زندون حبس دیّه.[۱] این شعر ونه شنه:

محسن استرآبادی
شخصی معلومات
زوونی که گپ زوئه
فارسی
حرفه
شاعر
زان پستی و ایام سربلندی ما تفاوتی نکند پیش دردمندی ما

منابع دچی‌ین

  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۲۷۷.