فطرت نوایی
چراغعلی خان متخلص فطرت نوایی اتا مازرونی شاعر بی‌یه که نور ِنوا مله جه بورده حوسنعلی میرزای فرمانفرما وَر، شیراز دله، وزارت هاکرده و اواخر بورده تهران دربار دیّه.[۱] این شعر ونه شنه:
فطرت نوایی
|
| ابرو نه دو سر و نو دمیده | کز باد بهر طرف خمیده |
منابع
دچی‌ین- ↑ زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۲۲۶.