میر ظهیر استرآبادی اتا گرگانی شاعر بی‌یه که سماکی ِخاندان جه بی‌یه و معتاد بیّه په، شی‌یه دوره گیته و قهوه‌خنه دله مردم وسّه آسنی تعریف کارده و ونه پول پشتی دیّه.[۱] این شعر ونه شنه:

ظهیر استرآبادی
شخصی معلومات
زوونی که گپ زوئه
فارسی
حرفه
نقال
آب و رنگ چمن اهل دل از روی تو بود هر گلی که بچیدیم در او بوی تو بود
امشب از نغمه مطرب بسی آزرده شدیم تار سازش مگر از سلسله موی تو بود
این دو گوهر همه جا در صدف یکتائی است هر چه آمد به نظر عشق من و روی تو بود

منابع دچی‌ین

  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۱۷۹.