ریک
ریک‌بکاردن اتا حالت آدِم چهرهٔ جه هسته که با تکون بخاردِن عضلات نزدیک به دِتا گوشهٔ داهون شکل گنّه. اثر ریک‌بکاردن ره بنشنه چش‌ئون پلی هم هارشی‌ین. ریک معمولا بیانگر شادی و تفریح و لذت درونی آدم هسته.
مطالعات میون فرنگی نشون دنّه که ریک روشی برقراری ارتباط احساسی وسّه سراسر جهون دله هسته، گرچه تفاوت زیادی میون فرنگ‌ئون مختلف وجود دانّه. ریک بنشنه بی‌اختیار، یا بساته‌بیی بوئه.