روغنی استرآبادی

روغنی استرآبادی اتا گرگانی شاعر بی‌یه که قرن دهم هجری هند دله دیّه و ونه دیوان سه هزار بیت دارنه. وه طنز و هزل گته و شوخی هکردن وسّه اسم درهاکرده. سال 980 هجری گجرات دله، شاهِ اردو میون دکته بمرده.

روغنی استرآبادی شخصی معلومات دوره قرن دهم زوونی که گپ زوئه فارسی حرفه شاعر

اینتا شعر ونه شنه:

در آتش غم سوختم و یار ندانست

حاشا که محبت اثری داشته باشد