حافظه
حافظه (اینگلیسی جه: Memory) فرایندی هسته شامل رمزگردانی، اندوزش و بازیابی اطلاعات.
مثال وسّه، شما به فردی معرفی بوننی وه به شما گننه که ونه اسم شهرام هسه. دِ هفته بعد اونتا فرد ره ویننی و وه ره گننی: «سلام شهرام.از اینکه دباره ته ره ویمه خشالمه.» اسم اونتا فرد به صورت نمادون «ش،ه،ر،ا،م» رمزگردانی و بانک حافظه دله، که بضعی وقتا به اونتا توده اندریافت یا ذهن نیمه خودآگاه هم گننه، اندوخته بیه. وقتی که اسم شهرام ره به یاد بی‌یاردنی در واقع اطلاعات ره بازیابی هکردنی.
حافظه، نظر فلسفی کلاسیک جه اتا از توانایی‌ئون یا قوای ذهنی هسه. همینتاسر قرنا اعتقاد بر این بی‌یه که بعضی از مردم حافظه «بد» و بعضی دیگر حافظه «خار» دارننه. امروزه کمتر بر حافظه به عنوان قوای ذهنی تاکید بونه، بلکه تاکید ویشتر بر شرایطی هسه که رمزگردانی، اندوزش و بازیابی ره راحت کنه. هدف از ابزارون یادیار و روشون تدریس موثر کومک به یادگیرنده هسه تا به توانایی لازم دست پیدا هکنه و ویمبی که اینتا نقطه مقابل احکامی هسه که درباره حافظه ذاتی فرد صادر بونه.
حافظه چنان تجربه معمول انسانی هسه که معمولا وه ره مسلم فرض کمی. خله کم پرسمی: چتی عمل کننه؟ روان شناسون اینتا سؤال ره با کنجکاوی بررسی هکردنه و تلاش هکردنه که با آزمایش و نظریه‌ئون حافظه به اون جواب هدن. بنابر اتا از نظریه‌ئون اصلی، بنیان زیست‌شناختی حافظه گروه‌ئون سلول‌ئون عصبی هسه که کار همدیگر ره راحت کننه و به اونا مجتمع‌ئون سلولی گامبی.
به موجب اتا نظریه اصلی دیگر، اطلاعات از طریق تغییراتی که در ساخت مولکول‌ئون اسید ریبونوکلیک (آر‌ان‌ای) سلولای عصبی ِتیم (هسته) دله بساته وانه مغز و دستگاه عصبی دله باقی موننه. این دتا نظریه موتضاد هم نینه.
منابع
دچی‌ین- فرنگ توصیفی روان شناسی، فرانک برونو، 1986، ترجمه فرزانه طاهری و مهشید یاسایی، 1384، چاپ سوم با تجدید نظر، انتشارات ناهید، تهران، صفحات 110 و 111