روان شناسی طی تاریخچه کِتا خد به چله‌ئون متفاوتی رسد و تعریف بَیه. اولین دسّه از روان شناس‌ئون شه حوزه کار ره مطالعه فعالیت ذهنی دونسنه. با توسعه رفتارگرایی آغاز قرن حاضر دله و وِنه تأکید بر مطالعه انحصاری پدیده‌ئون قابل اندازه‌گیری عینی، روان‌شناسی به عنوان بررسی رفتار تعریف بَیّه.

اینتا تعریف معمولاً هم شامل مطالعه حیوونای رفتار بی‌یه و هم آدم‌ئون رفتار ،با اینتا فرض ها که:

  1. اطلاعاتی کا از آزمایش با حیوونا به دست اِنه قابل تعمیم به آدم‌ئون هسّه.
  2. حیوونای رفتار فی نفسه شایان توجه هسّه.

از سال 1930 تا 1960 خله از درسی کتاب ئون دله روان شناسی وسه همینتا تعریف ارائه بی‌یه. اما روان شناسی پدیدار شناختی و روان شناسی شناختی توسعه په دِباره به تعریف قبلی بَرِسیمی و اِسا در تعاریف روان شناسی هم به رفتار اشاره بونه و هم به ذهنی فرایندئون.

از نظر اما روان شناسی ره تومّی اینتی تعریف هکنیم: رفتار و روانی فرایندئون ره علمی مطالعه‌ هاکردن . اینتا تعریف، هم روان شناسی توجه به عینی مطالعه ی قابل مشاهده رفتار ره نمایون سازنه و هم به فهم و درک ذهنی فرایندئون که مستقیماً قابل مشاهده نی‌یه و بر اساس داده‌ئون رفتاری و عصب-زیست شناختی قابل استنباط هسّه، عنایت دارنه.[۱]

منابع

دچی‌ین
  1. ریتال ل.اتکینسون؛ریچارد.س.اتکینسون؛ارنست ر.هیلگارد،1983 ،ترجمة محمد نقی براهنی و همکاران،1366،چاپ هفتم،انتشارات رشد،تهران،صفحه 35.