ترب
ترب (انگلیسی :raddish) اتا ریشه ی بخردنی هسِّه. تَرِِِب شب‌بویان خانواده دله قرار دارنه. اولین بار پیش از روم امپراتوری ، اروپا ی قاره ی دله وره پرورش هدانه. ترب اسا سرتاسر جهان دله دکاشت بونه . ِِتَرِب‌ها با توجه به وشونه اندازه، رنگ و زمان دست هدائن انواع مختلفی دارنه.اتا گِروه ترب‌ها، تهیه تیم وسه دکاشت بوننه و بعضی دیگه جا راغون کشننه.[۱]
| ارزش غذایی ۱۰۰ گرم ترب |
 |
|
دکاشتن دچی‌ین
تربچه ی محل دکاشتن ونه همیشه افتاب باوه(نسّوم ناوّه)و پِر نور ونه خاک PH بین 6/5 تا 7 ونه باوِّه و خاک شنی لومی دله بهتر رشد کنِّه.کلا فصل سرد دله بهتر عمل اینه ولی بیشتر جاهای ایران بعضی خواص این گیاه جر بنویشت بیِّه:
- تربچه ی ریشه و گلام مقدار فراوونی ویتامین C دارنه.
- مقدار ویتامین C ترب یا تربچه ی گلام دله ، نسبت به ونه ریشه پنج برابر بیشتر هسِّه.
- ونه ریشه مقادیر فراوونی پتاسیم، اسید فولیک و مس دارنه.
- تربچه خاصیت ضد سرطان دارنه و این سبزی ره درمان اختلالات کبدی دله استفاده کنِّنه.
- تربچه جا دفع سنگ‌های کلیوی وسه استفاده کنِّنه و درمان نقرس و روماتیسم وسه مفید هسِّه.
- ونه گلام هضم غذا وسه خله مفید هسِّه. تربچه ی او بینایی چشم ره تقویت کنِّه.
- تربچه تیم، مارِ شیر ره زیاد کنِّه.
.