اختلال های سوء مصرف مواد
مصرف مواد هنگامی به اتا اختلالِ روان شناختی تبدیل بونه که فرد از لحاظ جسمی یا روانشناختی به ماده‌ای وابستگی پیدا هکنه. در DSM-IV طبقهٔ اختلال مورتبط با مصرف مواد به دِ طبقهٔ کلی تقسیم بونه: سوء مصرف مواد و وابستگی به مواد.
سوء مصرف مواد ره هنگامی تومی به کاربوریم که مصرف مواد با کارکرد اجتماعی یا شوغلی فرد تداخل هکنه. هرگدر فردی سراسر روز ره به مستی بگذرانه یا نتونه شه مصرف ره کاهش هده یا هرگدر الگوی مصرف به رفتار ناموتعدل، تکانشی یا پرخاشگرانه مونجر بوه، وه ره تومی به عونوان مصرف کننده سوء الکول در نظر بیتن.[۱]
مصرف مواد هنگامی به وابستگی به مواد تبدیل بونه که اینتا الگوی مصرف، نه تنها با کارکرد اجتماعی و شوغلی تداخل کنه، بلکه همچنین به واکنشای جسمانی تحمل مواد(نیاز به مواد ویشتر برای برسین به همون اثر اولیه) یا نشونه‌های ترک(واکنشای جسمانی که هر گدر مصرف دارو قطع بوه، بروز کننه) مونجر بوه[۲].
منابع
دچی‌ین- ↑ روان‌شناسی عمومی (از نظریه تا کاربرد) جلد دوم شابک: 964-6389-01-5
- ↑ روان‌شناسی عمومی (از نظریه تا کاربرد) جلد دوم شابک: 964-6389-01-5
- «ویکی‌پدیای فارسی». هارشی‌یه بیی ۳ آبان ۱۳۹۰ گادِر.