تشیع: نسخهئون ِفرق
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز Rebot Biyeshten: be-x-old:Шыізм; تغييرات تجميلية |
جز ربات:اصلاح فاصلهٔ مجازی |
||
بند ۲۲:
باور به ظهور یا بردگرسن ناجی و موعود در اکثر فرق ایسلامی و همینتی دیگر ادیان روشن و غیرقابل کتمان هسه آنچنون که [[یهودیون]] چشم به راه پادشاه [[بنیاسرائیل]]نه و [[مسیحیون]] به بردگرسن [[عیسی]] باور دارنه در باورای [[زرتشتیون]] ، [[بودیسم]] و بعضی دیگر ادیان هم تونه شکلای مشابه اینتا باور ره پیدا هکردن در فرق ایسلامی، مخصوصا فرق شیعه، در قرون پس از ایسلام، این باور بسیار رایج و مشهود بیه. کسانیکه قائم ره [[محمد حنفیه]] وچه ی دیگه علی بن ابیطالب دونه، [[اسماعیلیه]] نیز قائم را اسماعیل گت وچه ی [[جعفر بن صادق]] دونه. اما باور [[شیعیون اثنی عشری]]، اینتا هسته که منجی آخرالزمان از آل محمد هسه و وه ره قائم آل محمد یا [[مهدی]] نوم دنه و فکرکنه وه آخرین و ایمام دوازدهم شیعیون، حجت بن حسن عسکری هسه.
ایعتقاد به رجعت به معنای زنده بین بعضی از بمردگون در این دنیا و در هنگام ظهور مهدی، از دیگه باورای شیعههسه «بعضی از علمای شیعه، رجعت ره از ضروریات شیعه ندونه اما هیچیک بدلیل ادله عقلی و نقلی و قورآنی وه ره انکار نکانه.» چیتی که برخی ادیان و حتی فرق ایسلامی به شکلایی از بردگرسن به زندگی پس از مرگ در اشکال مختلفی چون بردگسن روح در بدنی دیگر یا به تناسخ یا بشکل حلول باور دارنه، اما دیدگاه بخصوص شیعه در رجعت، اتا از
|