کم رویی مؤذب يا معذب بین و احساس دسپاچه بین در حضور دیگرون هسه. برای مثال، سیروس از بوردن در جمعی که اونا برای وه نا آشنا هسنه سخت اکراه داینه. معمولن در چنین موقعی شه پلی فکر کننه که «دارننه مره اشننه؛ درننه مره خننه زننه؛ اونا خله از من با فرهنگ ترنه و اعتماد به نفس ویشتری دارننه؛ من هیچ حرفی برای بتتن نایمه؛ من ندومه چه جوری با اونا گپ بزنم.» در حضور افراد معمولن ونه دیم سرخ بونه و حتا تا حدی شه دس و بال ره گوم کننه. با شه رفقون قدیمی و اعضای شه خانواده هیچکدوم از این موشکلات ره ناینه. در اینتا مورد کاملن بجا هسه بویم سیروس دچار موشکل کمروئی هسه.[۱]


کمروئی موشکلی شایع هسه. فیلیپ جی. زیمباردو،روان شناس اجتماعی،نشون هداهه که 80 درصد آزمودنیهون مورد مطالعه وه به درجات موختلف دچار کمروئینه. البته درنّه افرادی که به کمروئی موزمن دچارهنه. اینجور افراد تقریبن در هر موقعیت اجتماعی که اتا کمه تازگی داره یا موقعیتائی که احتمال ارزیابی بین در اونا وجود داره معذب بوننّه. زیمباردو نشون هدا که حدود 25 درصد آزمودنیای مورد مطالعه وه دچار کمروئی بینه.[۲]

درمون دچی‌ین

اتا از راههای درمون کمروئی جرات ورزی هسه. آموزش جرات ورزی به افراد کومک کننه بر شه کمروئی غلبه هکنن. [۳]

منابع دچی‌ین

  1. فرهنگ توصیفی روان شناسی،فرانک برونو،1986،ترجمه فرزانه طاهری و مهشید یاسائی،1384،انتشارت ناهید،تهران،صفحات230-229
  2. فرهنگ توصیفی روان شناسی،فرانک برونو،1986،ترجمه فرزانه طاهری و مهشید یاسائی،1384،انتشارت ناهید،تهران،صفحات230-229
  3. فرهنگ توصیفی روان شناسی،فرانک برونو،1986،ترجمه فرزانه طاهری و مهشید یاسائی،1384،انتشارت ناهید،تهران،صفحات230-229